Στο Κάδρo

Το 2012, οι Μπαράκ Ομπάμπα και Μιτ Ρόμνεϊ ξόδεψαν περίπου ένα δισεκατομμύριο δολάρια ο καθένας για τη χρηματοδότηση της προεδρικής τους καμπάνιας. Αυτή τη φορά, αντί να δώσει χρήματα σ’ έναν υποψήφιο, ο νέοϋορκέζος δισεκατομμυριούχος Ντόναλντ Τραμπ αποφάσισε να κατέβει ο ίδιος στην αρένα: «Κερδίζω 400 εκ. δολάρια το χρόνο, τι διαφορά έχει για μένα, λοιπόν»; Το 1992, ένας άλλος δισεκατομμυριούχος, ο Ρος Πέροτ υποσχόταν «ν’ αγοράσει τον Λευκό Οίκο για να τον δώσει στους αμερικανούς που δεν μπορούν πια να τον πληρώσουν» . (Le Monde Diplomatique, Editorial του Serge Halimi) Κατά πάσα πιθανότητα και ο κ. Τράμπ με τη σειρά του θα αποτύχει, όχι όμως χωρίς να έχει κάνει –με το δικό του τρόπο- ξεκάθαρο τον τρόπο λειτουργίας του αμερικανικού πολιτικού συστήματος: «Είμαι επιχειρηματίας. Όταν οι υποψήφιοι μου ζητούν, τους δίνω. Αν χρειάζομαι κάτι δύο ή τρία χρόνια αργότερα, τους τηλεφωνώ και είναι στο πλάι μου». Πρώην γερουσιαστής της Νέας Υόρκης και υποψήφια στις προκριματικές των Δημοκρατικών,

Electionet Nία νέα μέρα ξημέρωσε σήμερα στην Καταλονία, μετά τις χθεσινές κάλπες οι οποίες ανέδειξαν νικήτριες δυνάμεις τα κόμματα υπέρ της ανεξαρτησίας. Επιβεβαιώνοντας τις προβλέψεις των προηγούμενων ημερών, τα κόμματα που τάσσονται υπέρ μιας ανεξάρτητης Καταλονίας κέρδισαν τον έλεγχο του περιφερειακού κοινοβουλίου, σε μία εκλογική διαδικασία που κατέγραψε ρεκόρ συμμετοχής, χωρίς όμως να εξασφαλίσουν το 50% που θα ήταν απαραίτητο σε ένα ανάλογο δημοψήφισμα. Υποστηρικτές του μετώπου «Μαζί για το Ναι» γιορτάζουν κυματίζοντας στον ουρανό της Βαρκελώνης τις σημαίες της Καταλονίας. Φωτογραφία: Sergio Perez/Reuters Οι εκλογές για το Περιφερειακό Συμβούλιο της Καταλονίας είχαν εδώ και πολλούς μήνες πάρει χαρακτήρα δημοψηφίσματος, με διακύβευμα την ανεξαρτησία της. Μετά την αποτροπή από την Κυβέρνηση της Ισπανίας και το Συνταγματικό Δικαστήριο του αυτονομιστικού δημοψηφίσματος, τα κόμματα υπέρ της ανεξαρτησίας, με ηγέτη τον Πρόεδρο της περιφερειακής κυβέρνησης της Καταλονίας, συνασπ

Από το Bridging Europe ήρθε η πρώτη μετεκλογική δημοσκόπηση, η οποία στόχο έχει να ερμηνεύσει την επιλογή των Ελλήνων στις κάλπες τις περασμένης εβδομάδας. Η έρευνα διενεργήθηκε τηλεφωνικά σε δείγμα 1017 ατόμων, μεταξύ 23 και 25 Σεπτεμβρίου. Σύμφωνα με τα ευρήματα τις έρευνας οι ψηφοφόροι έκαναν την επιλογή τους περισσότερο με στρατηγικά κριτήρια (61%) παρά με ιδεολογικά (33%). Η επικράτηση βέβαια αυτή της στρατηγικής δεν αποδυναμώνει την ισχύ της ιδεολογίας, αφού στα πλαίσια της στρατηγικής ένας αριστερός ψηφοφόρος θα μπορούσε να εντάξει και τους ιδεολογικούς του στόχους. Την ίδια στιγμή οι πολίτες ερμηνεύουν την επικράτηση του ΣΥΡΙΖΑ περισσότερο ως μία προσωπική νίκη του Αλέξη Τσίπρα (67%), επιβεβαιώνοντας έτσι την προεκλογική στρατηγική της Κουμουνδούρου που επικεντρώθηκε στο άφθαρτο πρόσωπο του Πρωθυπουργού. Η σύνθεση της νέας κυβέρνησης, παρά τα παρατράγουδα που δημιούργησε στον τύπο, κρίνεται από το 46% των πολιτών ως Θετική/Πολύ Θετική, ενώ ένα εξίσου σημαντικό 38% την αξιολογεί

Είναι ένα φθινοπωρινό πρωινό του Νοεμβρίου και ένας ψηλός, ασπρομάλλης Βρετανός κάθεται σε ένα από τα παγκάκια του σιδηροδρομικού σταθμού της Εξ-αν-Προβάνς, μιας πανέμορφης μικρής πόλης στην επαρχία της Προβηγκίας, στα νότια της Γαλλίας. Περιμένοντας το τρένο μαζί με άλλους συνεπιβάτες του, ο 68χρονος Βρετανός έχει το αφτί του στραμμένο στα μεγάφωνα που κάνουν την αναγγελία των δρομολογίων. Πράγματι, ύστερα από λίγα δευτερόλεπτα ακούγεται ένα ηχητικό σήμα με τέσσερις νότες που διαρκώς επαναλαμβάνεται, πριν γίνει η ανακοίνωση του εκάστοτε δρομολογίου. Οι τέσσερις αυτές νότες έχουν καρφωθεί στο μυαλό του κι όταν, ύστερα από λίγα λεπτά, φτάνει στον προορισμό του, το πρώτο πράγμα που κάνει ο Ντέιβιντ Γκίλμορ είναι να κλειστεί σε ένα δωμάτιο και να γράψει ένα νέο τραγούδι. «Αντλησα έμπνευση από τον ήχο που ακούγεται στους γαλλικούς σιδηροδρομικούς σταθμούς. Κάθε φορά που ακούω αυτές τις τέσσερις νότες, θέλω να χορέψω. Τις άκουσα αρκετές φορές και κράτησα το iPhone μου δίπλα στο μεγάφ

Electionet Από την Κυριακή ήδη έχουν ξεκινήσει οι απολογητικές αναλύσεις των δημοσκόπων σχετικά με το άστοχο Exit Poll, το οποίο δημοσίευσαν με το κλείσιμο της κάλπης και για μία ακόμα φορά διαψεύστηκε, αλλά και τις προεκλογικές δημοσκοπήσεις που μας προετοίμαζαν για ένα ντέρμπι που κατέληξε 7 μονάδες διαφορά. Το βράδυ της Κυριακής ο Δ. Μαύρος της MRB δήλωσε μέσα από το Facebook: «Εγώ προσωπικά ζητώ συγνώμη για απόψε. Οι πολίτες δεν είπαν ψέματα. Η ευθύνη είναι δική μας. Το αστάθμιστο δείγμα ήταν άψογο. Εμείς δεν έχουμε μεθοδολογικά εργαλεία για να αξιολογήσουμε και να διαχειριστούμε ακραίες καταστάσεις» . Στην μεθοδολογία αποδίδει το πρόβλημα και η ανάλυση που δημοσίευσε η Alco: «Στη χώρα μας, υπάρχει μία μεθοδολογική παράδοση, η οποία είναι να σταθμίζουμε το δείγμα μιας έρευνας με βάση τη δήλωση των ερωτωμένων για την κομματική τους προέλευση. Η τεχνική αυτή λειτουργούσε καλά και «διόρθωνε» τα πρωτογενή δεδομένα των ερευνών μας (είτε των προεκλογικών είτε των exit polls) μέχ

«Η Βουλή που αναδεικνύεται από τις εκλογές δεν αντιπροσωπεύει πάνω από το 50% των πολιτών», υπογράμμισε χθες σε δηλώσεις της η Ζωή Κωνσταντοπούλου. Αφορμή ήταν τα υψηλά ποσοστά αποχής από τις κάλπες της Κυριακής. Ανταποκρίνονται στην πραγματικότητα τέτοιες δηλώσεις; Είναι γεγονός πως η αποχή σε αυτές τις εκλογές έπιασε «ταβάνι». 5.6% αυξήθηκε σε σχέση με το Δημοψήφισμα του Ιουνίου και 7% από τις Εθνικές Εκλογές του Ιανουαρίου. Συγκεκριμένα, η αποχή έφτασε στο 43.4%, το μεγαλύτερο ποσοστό σε Εθνικές Εκλογές τουλάχιστον από το 2009 και το δεύτερο μεγαλύτερο σε εκλογικές διαμάχες από τις Ευρωεκλογές του 2009. Είναι γεγονός πως η αποχή στο 43.4% είναι ένα ιδιαίτερο μήνυμα στον πολιτικό κόσμο. Μπορεί να συγκριθεί μόνο με εκλογές δεύτερου τύπου, όπου το ενδιαφέρον πάντα είναι δικαιολογημένα μειωμένο. Εκφράσεις όμως περί εκλογών του 50% είναι ατυχείς, και αυτό εξαιτίας μίας σειρά παραγόντων που θα πρέπει να υπολογίζονται στις αναλύσεις για την αποχή. 1. Ένα μεγάλο ποσοστό της αποχής κλασικά ε

Electionet Ενώ άλλη μία εκλογική διαδικασία φτάνει στο τέλος της, η τρίτη για φέτος, θα προσπαθήσω να συνοψίσω ορισμένα συμπεράσματα, όσο το δυνατόν καλύτερα, παρά το προχωρημένο της ώρας. 1. Οι μεγάλοι ηττημένοι και αυτών των εκλογών ξεκάθαρα είναι οι δημοσκόποι. Όταν μία φορά δίνεις λάθος αποτέλεσμα μπορείς να κατηγορήσεις τις συνθήκες. Την δεύτερη φορά μπορείς να δικαιολογηθείς ότι δεν διόρθωσες την «φόρμουλα». Την πέμπτη φορά όμως έχεις καεί. Μέσα σε έναν χρόνο οι δημοσκόποι κατάφεραν να δώσουν τρία διαφορετικά λανθασμένα αποτελέσματα. Αν και το Exit Poll αυτή την φορά κατάφερε να καταγράψει την τάση των εκλογών – έστω στην πρόβλεψη των 20:00 –, το διαφαινόμενο θρίλερ που κατέληξε διαφορά 7 μονάδων αποτελεί ένα φιάσκο. Όπως φιάσκο είναι και η για πολλοστή φορά αδυναμία τους να αντιληφθούν την δυναμική των ΑΝΕΛ, για πολλοστή φορά και ενώ πλέον υπάρχουν οι απαιτούμενες εκλογικές συμμετοχές του κόμματος. Οι δημοσκοπικές εταιρίες σταδιακά χάνουν την όποια αξιοπιστία τους στους π

Electionet Αυτό ήταν. Προεκλογική περίοδος τέλος. Ότι ήταν να ειπωθεί, ειπώθηκε, και ότι δεν ειπώθηκε ας… σωπάσει για πάντα. Η σημερινή ημέρα ανήκει σε όσους θέλουν να ξεκουράσουν το κεφάλι τους και στους αναποφασίστους. Όσοι δεν έχουν αποφασίσει ποιανού το ψηφοδέλτιο θα ρίξουν στην κάλπη σήμερα έχουν όλον τον χρόνο για το σκεφτούν καλά. Και είναι πολλοί αυτοί οι «αναποφάσιστοι», σύμφωνα με τους δημοσκόπους. Οι αποφάσεις που θα παρθούν σήμερα αλλά και αύριο, λίγο πριν την κάλπη, μπορούν να αλλάξουν και να ανατρέψουν εντελώς τους συσχετισμούς. Σύμφωνα με τις δημοσκοπήσεις των προηγούμενων τριών ημερών οι αναποφάσιστοι ψηφοφόροι φτάνουν ακόμα και το 24% (Public Issue, 18 Σεπτ). Την ίδια ώρα το διάστημα αβεβαιότητας και το στατιστικό σφάλμα στην Πρόθεση Ψήφου, μόνο μία σίγουρη και ασφαλή εικόνα δεν δίνουν. Τι μπορεί κανείς να περιμένει και τι να αποκλείσει; Ουδείς παίρνει το ρίσκο να μας πει. Ακόμα και η «αδύνατη» αυτοδυναμία δεν μπορεί με σιγουριά να αποκλειστεί. Αν και οι δημοσκόποι

Κείμενο από την Λουτσιάνα Καστελίνα Αυτά που συνέβησαν στην ελληνική κοινωνία και οι πολιτικές αλλαγές που πυροδοτήθηκαν μέχρι τη δημοκρατική αντεπίθεση του ΣΥΡΙΖΑ αποτελούν τρέχοντα γεγονότα... Βρισκόμαστε μπροστά στο πλήρες μετα-κοινοβουλευτικό και μετα-δημοκρατικό μοντέλο, που ευχόταν η Τριμερής πριν από σαράντα χρόνια, με το τέλος της μετατρεψιμότητας του δολαρίου, που αποτέλεσε το πρώτο σημάδι της επικής κρίσης που ζούμε μέχρι σήμερα. Υπάρχει πολλή δημοκρατία, το σύστημα δεν μπορεί να την υπομείνει, διεκήρυτταν τότε οι εκπρόσωποι της Δύσης, συμβουλεύοντας να μην αφήνουμε τα οικονομικά θέματα στα χέρια των ανίκανων κοινοβουλίων, γιατί ήταν πολύ λεπτά και περίπλοκα. Η Ευρωπαϊκή Ένωση αποτέλεσε τον πρόδρομο αυτού του μοντέλου, καλώντας τις εθνικές κυβερνήσεις των κρατών - μελών να ακολουθήσουν ανάλογη πορεία. Αυτή του Ματέο Ρέντζι αποτελεί τον καλύτερο μαθητή. Ήταν αναπόφευκτο ένα γεγονός που προκάλεσε τόσο σημαντικά κοινωνικά δράματα να άνοιγε μια έντονη συζήτηση στη στρ

Έγινε λοιπόν χθες το βράδυ και το τελευταίο debate πριν από τις κάλπες της Κυριακής, αυτή την φορά μόνο με τον κ. Τσίπρα και τον κ. Μεϊμαράκη. Η πρώτη διαπίστωση είναι πως αυτή η τηλεμαχία ήταν σαφώς καλύτερη από την προηγούμενη, αλλά και από παλιότερες. Περισσότερος διάλογος, μεγαλύτερο ενδιαφέρον, καλύτερο θέαμα και σχετικά ορθότερες ερωτήσεις. Οι δύο αρχηγοί από την αρχή έδειξαν τις προθέσεις τους και τους ρόλους τους. Ήταν ξεκάθαρο πως ο Α. Τσίπρας πήγε στην τηλεμαχία ως υποψήφιος Πρωθυπουργός και ο Β. Μεϊμαράκης ως υποψήφιος αρχηγός της αντιπολίτευσης. Ο πρώην Πρωθυπουργός προσπάθησε να δώσει ήρεμες απαντήσεις, σαφείς, ενώ απέφυγε και την συνεχή συνθηματολογία. Έδειξε πως ως Πρωθυπουργός είχε γνώση των ζητημάτων που τέθηκαν από τους δημοσιογράφους, παρά την έντονη αυτοκριτική του για τα λάθη του προηγούμενου 7μηνου. Το επικοινωνιακό του λάθος ήταν το συνεχές χαμόγελο την ώρα που ο αντίπαλός του απαντούσε. Αρχικά έδειχνε αυτοπεποίθηση αλλά στην συνέχεια άρχισε να φαίνεται υπ

Electionet Προκειμένου να ερευνήσει τις δυσκολίες και τα προβλήματα που έχει να αντιμετωπίσει η Ευρώπη σχετικά με τις μεταναστευτικές ροές, η εταιρία Gallup διενέργησε τον Μάιο και τον Ιούνιο ειδική δημοσκόπηση στην χώρα μας. Η Ελλάδα επιλέχτηκε εξαιτίας του γεγονότος πως αποτελεί μία από τις κύριες εισόδους της Ευρώπης για τους μετανάστες, γεγονός που την έκανε να γνωρίσει πρώτη το φαινόμενο των αυξημένων μεταναστευτικών ροών. Το θετικό στοιχείο για τους Έλληνες είναι πως το 57% των ερωτηθέντων θεωρούν την κοινωνία της Ελλάδας ως ένα καλό μέρος για να ζήσουν οι μετανάστες. Ωστόσο, το 76% δηλώνει την επιθυμία τους για μείωση των μεταναστών στην Ελλάδα. Σύμφωνα με τα ευρήματα της Gallup, οι ερωτώμενοι δεν απαντούσαν στο ερωτηματολόγιο της υποθετικά. Το 80% δήλωσαν πως γνωρίζουν προσωπικά μετανάστες που διαμένουν στην Ελλάδα. Παρόλα αυτά, το 45% θεωρεί τους μετανάστες στην Ελλάδα μία αρνητική κατάσταση, ενώ μόνο το 29% θετική. Διαβάστε περισσότερα στο Gallup.com

Σύμφωνα με τη νέα δημοσκόπηση της Public Issue, που δημοσιεύτηκε χθες από την «Αυγή της Κυριακής», οι κάλπες της ερχόμενης Κυριακής συγκεντρώνουν το μικρότερο ενδιαφέρον των τελευταίων ετών. Συγκεκριμένα, σήμερα μόνο το 53% των πολιτών δηλώνουν πως ενδιαφέρονται για τις επικείμενες εκλογές, την ώρα που τον Ιανουάριο το ποσοστό αυτό έφτανε στο 74%. Στις βουλευτικές εκλογές του 2012 το ενδιαφέρον των πολιτών βρέθηκε στο 71%, ενώ το 2009 το ποσοστό ακούμπαγε το 59%. http://pollsandpolitics.tumblr.com/post/129083623467/διαβάστε-αναλυτικά-την-δημοσκόπηση-στο Διαβάστε αναλυτικά την δημοσκόπηση στο http://www.avgi.gr/article/5842830/tsipra-prothupourgo-kai-suriza-stin-kubernisi-theloun-oi-polites

Electionet Ο μαρξιστής Τζέρεμι Κόρμπιν είναι ο νέος ηγέτης του κόμματος των Εργατικών στη Βρετανία, μετά από την σχετική ψηφοφορία που διήρκεσε λίγες εβδομάδες και ολοκληρώθηκε το Σάββατο. Η νίκη αυτού του «αντάρτη» βουλευτή, που άπειρες φορές συγκρούστηκε με την κομματική γραμμή, μπορεί να χαρακτηριστεί ως μία από τις μεγαλύτερες ανατροπές στη σύγχρονη βρετανική πολιτική σκηνή. Τα αποτελέσματα για το χρίσμα των Βρετανών Εργατικών:  Corbyn 59.5% (Εκλογή)  Burnham 19%  Cooper 17%  Kendall 4.5%  Ο Τζ. Κόρμπιν, ηγέτης της αριστερής πτέρυγας των Εργατικών, ριζοσπάστης και φανατικός πολέμιος της λιτότητας, του νεοφιλελευθερισμού και του πολέμου στο Ιράκ, παρότι αρχικά είχε μπει στην κούρσα διαδοχής ως αουτσάιντερ, κατάφερε να κερδίσει με το μέρος του τα εργατικά σωματεία αλλά και ένα πλήθος παλιών και νέων μελών του κόμματος. Έτσι παρά τον σφοδρό πόλεμο που δέχτηκε από τους «ρεαλιστές» και «μπλεριστές» συνυποψήφιους κατάφερε να επικρατήσει από τον πρώτο γύρο με 59.5%. Την εκλογ

Μέχρι πριν από λίγους μήνες η Χίλαρι Κλίντον δεν ήταν μόνο η επικρατέστερη υποψήφια για το χρίσμα των Δημοκρατικών αλλά και η επικρατέστερη για την θέση στον Λευκό Οίκο. Η υποψηφιότητα του ανεξάρτητου σοσιαλδημοκράτη γερουσιαστή Μπέρνι Σάντερς για το χρίσμα των Δημοκρατικών έδειχνε «συμβολική», ενώ η επικράτηση του εκκεντρικού μεγιστάνα Ντόναλντ Τράμπ στο στρατόπεδο των Ρεπουμπλικάνων έδινε στην Χίλαρι όλες τις πιθανότητες. Μία Χίλαρι που τίποτα δεν έδειχνε να την εμποδίζει στον εκλογικό της περίπατο. Ούτε το παρελθόν της, ούτε τα διάφορα σκάνδαλα που είδαν το φως της δημοσιότητας, με σημαντικότερο αυτό της διατήρησης προσωπικού email την περίοδο της υπουργίας της. Να όμως που σήμερα οι δημοσκοπήσεις στην Αμερική έρχονται να ανατρέψουν το κλίμα και να ταρακουνήσουν για τα καλά το στρατόπεδο της Κλίντον. Σύμφωνα λοιπόν με το CNN και την ORC Poll η διαφορά Σάντερς και Κλίντον πέφτει πλέον στις 10 μονάδες, ενώ πριν από τρεις μήνες η διαφορά βρισκόταν στις 43 (!). Συγκεκριμένα, η Χί

«Το πρόβλημα που έχουν οι πολιτικές διάνοιες δεν είναι οι εχθροί τους, αλλά οι ίδιοι. Δεν πέφτουν εξαιτίας ελιγμών των αντιπάλων τους, αλλά εξαιτίας δικών τους λαθών. Έχουν κερδίσει τα πάντα, έχουν πηδήξει όλα τα εμπόδια, κι αρχίζουν να βαριούνται. Αυτό που έχουν δεν τους είναι αρκετό. Και κάπου εκεί αρχίζουν τα προβλήματα». Με τα παραπάνω λόγια ξεκινά ο Κριστόφ Αγιάντ, επικεφαλής του διεθνούς τμήματος της Μοντ, το άρθρο του για τον Ταγίπ Ερντογάν. Τον ισχυρό πολιτικό της Τουρκίας που τους τελευταίους μήνες έχει ξεκινήσει έναν νέο εμφύλιο πόλεμο, προκειμένου να επιτύχει μία εκλογική νίκη τέτοιων διαστάσεων που θα του επιτρέψει την μετατροπή του σε «απόλυτο άρχοντα». Μετά την επίθεση που πραγματοποιήθηκε στις 20 Ιουλίου στο Σουρούτς και σκόρπησε τον θάνατο, ο πρόεδρος Ερντογάν βρήκε στην μάχη κατά του Ισλαμικού Κράτους την τέλεια αφορμή για να αναζωπυρώσει τα πάθη με τους Κούρδους. Με επιθέσεις κατά στόχων του ΡΚΚ εντός και εκτός συνόρων, ο τούρκος πρόεδρος προσπαθεί να δημιουργ

«Εξευτελιστική» θα μπορούσε να χαρακτηριστεί για τον Γάλλο Πρόεδρο Φ. Ολάντ η νέα δημοσκόπηση του IFOP που δημοσιεύτηκε  την Κυριακή από την Le Figaro. Σύμφωνα με την νέα αυτή δημοσκόπηση, για τις Προεδρικές εκλογές του 2017, η Μ. Λεπέν και το ακροδεξιό Εθνικό Μέτωπο βρίσκονται στην πρώτη θέση επιλογής των Γάλλων ψηφοφόρων. Συγκεκριμένα, η Μ. Λεπέν συγκεντρώνει το 27% των Γάλλων πολιτών ενώ ο σημερινός Πρόεδρος μόλις το 19%. Ακολουθούν οι κεντροδεξιοί Ν. Σαρκοζί και Α. Ζιπέ με 25%. Όπως όλα δείχνουν ο Φ. Ολάντ δεν θα είναι υποψήφιος ξανά για την Προεδρία της Γαλλικής Δημοκρατίας, ιδιαίτερα εάν η δημοσκοπική του καθίζηση συνεχιστεί με τον ίδιο ρυθμό. Την ίδια ώρα η ξενοφοβική ατζέντα της Μ. Λεπέν αλλά και το πείραμα να καθαρίσει την βιτρίνα του κόμματός της από τις υπερ-ακροδεξιές φωνές, δείχνουν να πιάνουν τόπο, ενώ ταυτόχρονο το αυξανόμενο πρόβλημα των μεταναστευτικών ροών προς την Ευρώπη αποτελεί ένα ατού για κάθε ευρωπαϊκό ακροδεξιό κόμμα. Στο κεντροδεξιό στρατόπεδο η πρωτι

Μπορεί οι δημοσκοπήσεις του Αυγούστου να στερούνται αξιοπιστίας ωστόσο κανένας δεν μπορεί να προσποιηθεί ότι δεν βλέπει το πρόβλημα της αποσυσπείρωσης του ΣΥΡΙΖΑ. Στις χθεσινές δημοσκοπήσεις της Alco (Newsit.gr) και της GPO (Μega) η Νέα Δημοκρατία φαίνεται να ξαναμπαίνει στο παιχνίδι της διεκδίκησης της πρώτης θέσης. Σύμφωνα με την GPO μάλιστα περνάει μπροστά με 0.3% μονάδες. Η πρωτιά αυτή σίγουρα αποτελεί μία νίκη για τον μεταβατικό Πρόεδρο, Β. Μειμαράκη – ο οποίος καταφέρνει να αντεπεξέλθει ικανοποιητικά στα ποιοτικά ευρήματα – αλλά κυρίως οφείλεται στην μεγάλη πτώση των ποσοστών του ΣΥΡΙΖΑ παρά σε μία αύξηση των δικών της (και τα δύο κόμματα κινούνται σε χαμηλότερα ποσοστά σε σχέση με εκείνα των εκλογών του Ιανουαρίου). Στις δημοσκοπήσεις που είδαν το φως της δημοσιότητας μετά την προκήρυξη των εκλογών, ο ΣΥΡΙΖΑ συγκεντρώνει ποσοστά συσπείρωσης σε εξαιρετικά χαμηλά επίπεδα γύρω στο 54%. Την ίδια ώρα η Νέα Δημοκρατία δείχνει να συγκρατεί τις δυνάμεις της σε ικανοποιητικά ποσοστά γ

Με οκτώ δημοσκοπήσεις μέσα σε τρεις ημέρες υποδέχθηκαν τα ΜΜΕ την προσφυγή του Α. Τσίπρα σε κάλπες, ύστερα από την αδυναμία του να διατηρήσει την δεδηλωμένη. Το πρώτο που παρατηρεί κανείς σε αυτές τις πρώτες μετρήσεις, οι οποίες στερούνται αξιοπιστίας για πολλούς εξαιτίας της εποχής που διενεργήθηκαν, είναι τα υψηλά ποσοστά που συγκεντρώνει η αδιευκρίνιστη ψήφος (11.2% έως 25.5%) αλλά και ο τρόπος με τον οποίο η ψαλίδα μεταξύ ΣΥΡΙΖΑ-ΝΔ φαίνεται να κλείνει. Στην πρόθεση ψήφου ο ΣΥΡΙΖΑ προηγείται σε όλες τις μετρήσεις με μικρό προβάδισμα γύρω στο 3% και ποσοστά από 22.6% έως  27,3%. Ακολουθεί η Νέα Δημοκρατία με 19.5% έως 24.2%. Η Χρυσή Αυγή φαίνεται να κρατάει τα ποσοστά των Εκλογών του Ιανουαρίου όπως και το Ποτάμι με τα ποσοστά του να κυμαίνονται γύρω από το 5.5%. Η εικόνα για τους Ανεξάρτητους Έλληνες είναι απογοητευτική αφού οι περισσότερες δημοσκοπήσεις τους τοποθετούν εκτός Βουλής (εκτός από αυτή της Kapa Research για Το Βήμα), επιβεβαιώνοντας τον κανόνα που θέλει τα μικρά κόμμα