Στο Κάδρo

Καιρό έχω να δημοσιεύσω κάτι καλό. Το ξέρω και το αναγνωρίζω. Δεν είναι ότι δεν έχω έμπνευση. Υπάρχουν 17 αρκετά όμορφα κείμενα μέσα στο laptop μου. Μόνο που κάθε φορά που πάω να τα βγάλω στο φως σκέφτομαι πως δεν έχω την κατάλληλη συνοδευτική φωτογραφία και το αναβάλω. Και έπειτα... φοβάμαι πως η μαγεία θα χαθεί εάν θα τα δημοσιεύσω. Αυτή η καθημερινή φροντίδα μου πάνω τους, με τις μικρές διορθωσούλες, είναι που με κρατούν σε ενέργεια.

Τέσσερα νέα μαγικά κομμάτια από το νέο album των LIEBE "Somewhere in Time".

Και και ο χρόνος κυλά και καλά κάνει - στην παρούσα τουλάχιστον. Και σε δύο 24ωρα περίπου το πανηγυράκι των αποκριών τελειώνει. Έτσι, πριν κλείσει, θα ήθελα να μοιραστώ τις σκέψεις μου για τα καρναβάλια και την γιορτή των αποκριών. Η γιορτή της πηγαίας βλακείας. Έτσι θα έπρεπε να ονομάζονται οι καρναβαλοαπόκριες. Κατά χιλιάδες το πλήθος φοράει πλαστικές μάσκες, γελοία φορέματα, το βρακί του απ'έξω και τριγυρνά στον κόσμο. Μα ποιο το όφελος; Και το ξέρω πως θα με κατηγορήσετε για σοβαροφάνεια αλλά για ποιόν λόγο εγώ θα πρέπει να κάνω τον καραγκιόζη για δύο εβδομάδες και να χαίρομαι με τον κόσμο που θα με κοροϊδεύει; Ηλίθιο. Και μετά τα καραγκιοζιλίκια είναι και τα χαζά δυναμιτάκια, πυροτεχνήματα. Σου είπε άνθρωπέ μου κανένας εσένα ότι μου αρέσει να με ξεκουφαίνεις και να με κοψοχολιάζεις με τα ηλίθια τρικ σου; Και όχι μόνο με ενοχλείς αφόρητα αλλά μετά γελάς και μέσα στη μούρη μου. Εάν θα σου έβαζα το πυροτέχνημα εκεί που... έχεις χώρο τι θα έλεγες; Για να μην μιλήσω για τους αηδιασ

Από το single των "Of Monsters & Men", μέρος του πρώτου τους δίσκου, "My Head is an Animal", που κυκλοφορεί τον Απρίλιο. Το ανακάλυψα ψάχνοντας στο OFF.

Το διώροφο επιβλητικό κτίριο στη διασταύρωση της Σταδίου με τη Χρήστου Λαδά οικοδομήθηκε μεταξύ των ετών 1870-1881, βάσει σχεδίων του αρχιτέκτονα Ernst Ziller. Κατά το 1900 στεγάζονταν εκεί το φαρμακείο του Σ. Βαλτή, το κουρείο του Λ. Μουσίου και το εμπορικό κατάστημα «ειδών Κίνας» του Π. Γεωργιάδη, ενώ το 1914 φιλοξενήθηκε για ένα διάστημα το νεοπαγές Υπουργείο Εθνικής Οικονομίας. Μεταξύ 1914-1920 πραγματοποιήθηκε μια σημαντική επέμβαση σε ρυθμό "Νεομπαρόκ", όταν οικοδομήθηκε σε τμήμα του κτιρίου το κινηματοθέατρο «Αττικόν», επάνω σε σχέδια του αρχιτέκτονα Αλέξανδρου Νικολούδη. Το 1930, στο ανανεωμένο πλέον κτίριο, καταγράφονται (πλην του «Αττικόν»), τα παντοπωλεία των Ι. Ζαχαρίου και Σ. Αλεξάνδρου, το ανθοπωλείο του Άγγελου Αγαλιώτη, το κατάστημα κρυστάλλων & πορσελάνων του Ν. Λεμοντζόγλου, η αντιπροσωπεία γραφομηχανών Παπασπύρου, τα γραφεία της οικοδομικής επιχείρησης «Πρώτης», των «Τοπικών Σιδηροδρόμων Μακεδονίας» και της «Εταιρείας Οίνων και Οινοπνευμάτων». Στην συνέ