Στο Κάδρo

Spiros N. - dpgr.gr Δεν θα ήταν παράλογο εάν θα υποστήριζε κάποιος πως εκατομμύρια χρόνια ανθρώπινου πολιτισμού σήμερα τερματίζουν. Και αυτό γιατί ο πολιτισμός θέλει συνεχή πρόοδο και εξέλιξη. Χρειάζεται συνεχώς νέες ιδέες που να του δίνουν τροφή για να μπορεί να αναπτύσσεται και να αποκτά διάρκεια. Σήμερα όμως υπάρχουν νέες ιδέες που να μπορούν να τον βγάλουν από την στασιμότητα και να τον κρατήσουν στην ζωή; Σε μία εποχή που κανένας δεν επιθυμεί να εργαστεί για τα κοινά, που οι αγωνιστές έχουν βολευτεί και εγκλωβιστεί στον νεοπλουτισμό τους, που οι επιστήμονες κρύβουν τα πειράματά τους για το παγκόσμιο «καλό» και που οι ονειροπόλοι σωπαίνουν χαμένοι πίσω από το γραφείο που τους τρώει την ζωή, τι περιμένουμε; Τι περιμένουμε αρκούμενοι στο να περνάμε την μισή μας ημέρα σε μία ανυπόφορη και ψυχοφθόρα εργασία και την υπόλοιπη μπροστά από ένα κουτί, που αλίμονο κι αν καταλαβαίνουμε τι βλέπουμε; Για μένα ο πολιτισμός μας είναι ένα τρένο που συνεχώς προχωράει πάνω σε ράγες, που φτιάχνουν άν

Εικόνα: Nick Kontostavlakis - Μετάφραση του ποιήματος The Raven του Edgar Allan Poe από τον Μαρίνο Σίγουρο. Μες στ' άγρια μεσάνυχτα που ίσκιοι κρυφοδιαβαίνουν Ήμουν μονάχος, γέρνοντας το βάρυπνο κεφάλι Σ' ένα βιβλίο σιβυλλικό. Και σαν σε ονειροζάλη Ήχους μακρόσυρτους γρικώ που κούφιοι σιγοσβένουν. Κι είπα "Στην θύρα μην κανείς ανάλαφρα χτυπάει; Όχι. Δεν θα 'ναι τίποτε και ο άνεμος θα φυσάει". Άγριος χειμώνας ήτανε, δεν θα το λησμονήσω, Τους ίσκιους αργοσάλευτους μες στη φωτιά θωρούσα. Ποθούσα να 'ρθει χαραυγή κι ανώφελα ζητούσα Τη λήθη στα χαρτιά να βρω, τη θλίψη μου να σβήσω. Οι άγγελοι στον ουρανό μιλούν μ' εκείνη τώρα, Κι εδώ στη γη κανένας πια δεν κράζει την Λενόρα. Στη σιγαλιά σαν απαλό θρόισμα κάτι περνάει Τις κόκκινες μετάξινες κουρτίνες κάποιος σέρνει Και τρόμος πρωταγρίκητος και τρίσβαθος με δέρνει, Και για να πάψει η φτωχή καρδιά μου να χτυπάει, Είπα: "Δεν είναι τίποτε, μπορεί κανένας ξένος Να κρούει τη θύρα, άγνωστος και νυχτοπλανεμένος&quo

Leonid Afremov Πολλοί είναι αυτοί που κλάψα τους πιάνει όταν ψιχάλες αρχίζουν να πέφτουν από τον ουρανό. Οι περισσότεροι κλείνονται στα σπίτια τους κοιτούν από το παράθυρο και καταριούνται την τύχη τους την μαύρη. Αυτή που με την μπόρα που ξέσπασε τους χάλασε τα σχέδια για μία όμορφη μέρα και τους ταμπούρωσε στο σπίτι. Η αλήθεια όμως αυτή είναι; Αν θες να μιζεριάσεις η βροχή δεν θα σε βοηθήσει. Η βροχή είναι αφορμή για να βγεις έξω. Να βγεις και να περπατήσεις στους δρόμους. Μην φοβάσαι χώρος υπάρχει αρκετός για όλους. Το Πεδίο του Άρεως, ο Εθνικός Κήπος, το Πάρκο Περιβαλλοντικής Ευαισθητοποίησης Αντώνης Τρίτσης, το Άλσος της Καισαριανής, η Διονυσίου Αρεοπαγίτου  αλλά ακόμα και τα πεζοδρόμια των λεωφόρων Βασιλίσσης Σοφίας και Αλεξάνδρας σε περιμένουν. Ακόμα και στους βρόμικους δρόμους τις γειτονιά σου μπορείς να περάσεις μία ευχάριστη εμπειρία. Μην φοβάστε και η μαγεία θα καθαρίσει το θολό και μουντό τοπίο. Μυρωδιά υπέροχη ξεχύνεται παντού. Η γλυκιά μυρωδιά της βροχής παρέα με το όξινο

Παρακολούθησα σήμερα και εχθές τα όσα είπε ο κ. Σαμαράς στην ΔΕΘ με μεγάλη προσοχή. Θα μπορούσα να πω μεγαλύτερη από όσο έπρεπε. Το συμπέρασμα που μπορεί να βγάλει κάποιος από αυτό το διήμερο Σαμαρά είναι ένα. Η κεντροδεξιά πλέον δεν υπάρχει. Και αν υπάρχει εκφραστής της είναι το ΠΑΣΟΚ. Με γοργά βηματάκια ο κ. Σαμαράς κατάφερε να μετακινήσει την Νέα Δημοκρατία από το κέντρο στην άκρη. Ίσως ακόμα πιο άκρη ακόμα και από το ΛάΟΣ.

Του Γιάννη Καλαϊτζή από την Ελευθεροτυπία

Ανοίγουν την Δευτέρα τα σχολεία και πολλοί μαθητές αισθάνονται ανέτοιμοι για την νέα σχολική χρονιά καθώς το μυαλό τους είναι ακόμα στις διακοπές. Ανέτοιμοι όμως δεν είναι μόνο οι μαθητές, κάτι το οποίο θα ήταν απόλυτα λογικό. Ανέτοιμα είναι και τα σχολεία με το Υπουργείο να μην έχει τυπώσει ούτε δείγμα βιβλίου και να έχει δώσει εντολή στα σχολεία να βγάλουν φωτοαντίγραφα. Τι πιο φυσικό. Βέβαια στην Ελλάδα ούτε το plan b μπορεί να λειτουργήσει. Καθηγητές και δάσκαλοι φωνάζουν πως οι Δήμοι τους δεν έχουν χρήματα να τους προμηθεύσουν χαρτί. Που και χαρτί να είχαν από τον κώλο τους θα το πέρναγαν τα ταλαίπωρα παιδάκια. Γιατί εγώ έχω καλή μνήμη και θυμάμαι στο Δημοτικό τι τις κάναμε τις φωτοτυπίες. Σαΐτες. Όσο για τον καιρό στο Γυμνάσιο και το Λύκειο ναι μεν δεν κάναμε σαΐτες αλλά βλέφαρο δεν τους ρίχναμε. Το "Νέο Σχολείο" του ΠΑΣΟΚ επιτέλους μπαίνει σε εφαρμογή... Υ.Γ.: Ευτυχώς που στην Αθήνα έχουν τον Καμίνη που έκανε έκκληση στους μαθητές να φέρουν ότι βιβλίο έχουν στο σπίτι.