Στο Κάδρo

Από τους Υπουργούς που χρειάζονταν επίδομα στέγασης έως τους κατήγορούς τους, οι οποίοι αρνούνται οποιαδήποτε ευθύνη για το σκάνδαλο στο χώρο του φαρμάκου. Ό ταν η Ράνια Αντωνοπούλου και ο σύζυγος της Δημήτρης Παπαδημητρίου εντάχθηκαν στην κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ, θεωρήθηκαν ως δύο από τα δυνατά χαρτιά του Αλέξη Τσίπρα. Επιστήμονες από τη Νέα Υόρκη, με κύρος και προσωπική διαδρομή ο καθένας, με τη μανία που υπάρχει σε αυτή τη χώρα για τους τεχνοκράτες και τους μη-πολιτικούς, ως ζευγάρι δεν έχαιραν μόνο της εκτίμησης των κυβερνητικών βουλευτών αλλά και της αντιπολίτευσης. Αυτά μέχρι χθες οπότε και αποκαλύφθηκε ότι η κ. Αντωνοπούλου, παρά το γεγονός πως σύμφωνα με το πόθεν έσχες της κατέχει μία περιουσία μερικών εκατομμυρίων, ζήτησε και έλαβε από το ελληνικό δημόσιο επίδομα στέγασης, ως μέλος κυβέρνησης με μόνιμο τόπο κατοικίας εκτός Αθηνών. Το ζήτημα μπορεί να μην είναι νομικό, είναι όμως σίγουρα ηθικό. Διότι μία υπουργός που θέλει να επικαλείται αριστερή συνείδηση, η οποία υπογράφε

Τελικά ο μόνος που ευνοήθηκε από τα συλλαλητήρια «για τη Μακεδονία μας» φαίνεται να είναι η ακροδεξιά. Αναμενόμενο.  Μ ία νέα δημοσκόπηση της Metron Analysis δημοσιεύτηκε χθες στην εφημερίδα «Το Βήμα» , η οποία διενεργήθηκε στις 12 και 13 Φεβρουαρίου, σε διευρυμένο δείγμα 2.300 πολιτών. Σύμφωνα με τα ευρήματά, επιβεβαιώνεται η άποψη ότι τα ποσοστά της Νέα Δημοκρατίας έχουν πιάσει ταβάνι, αφού το κόμμα συνεχίζει μεν να έχει ένα ευρύ προβάδισμα από τον ΣΥΡΙΖΑ, αλλά υποχωρεί στην εκτίμηση ψήφου από το 35.4% στο 34.9%. Από την άλλη, ο ΣΥΡΙΖΑ δείχνει να έχει βγει από την περίοδο της αποσυσπείρωσης του και τους τελευταίους μήνες να καταγράφει μία μικρή αλλά σταθερή αύξηση των ποσοστών του, με την εκτίμηση ψήφου του για αυτό τον μήνα να βρίσκεται στο 25.2% (+0.3%). Στην τρίτη θέση ανεβαίνει ξανά η Χρυσή Αυγή, της οποίας το ποσοστό αυξήθηκε μέσα σε ένα μήνα από το 6.6% στο 9.4%. Την ίδια στιγμή, η Κεντροαριστερά, η οποία μετά τις εσωκομματικές εκλογές και την ενοποίηση του χώρου υπό τη

Ο Κυριάκος Μητσοτάκης στον ρόλο αρχηγού-παρατηρητή μπροστά στον ακροδεξιό κατήφορο της παράταξής του. Τ α όσα διαδραματίστηκαν τις τελευταίες ημέρες με αφορμή την υπόθεση Novartis οδήγησαν και τον πλέον καλόπιστο παρατηρητή στο να καταλάβει ποια είναι σήμερα η κατάσταση στη Νέα Δημοκρατία και ποιος έχει τον πραγματικό έλεγχο του κόμματος. Ο Αντώνης Σαμαράς έκανε αρχηγική εμφάνιση στο βήμα της Βουλής, κατηγορώντας την Κυβέρνηση ότι «γέμισε τη χώρα λαθρομετανάστες», την ώρα που στενοί του συνεργάτες τραμπούκιζαν εναντίον βουλευτών του ΣΥΡΙΖΑ, απειλώντας τους ότι θα τους θάψουν στον Γράμμο, και ο Αντιπρόεδρος του κόμματος δήλωνε ότι ο Πρωθυπουργός «τα παίρνει» και ότι θα «τον σκίσει». Είχαν προηγηθεί, μέσα στον ίδιο μήνα, η γνωστή μήνυση Σαμαρά στην κυβέρνηση, η οποία βρομούσε ψεκασμένη εθνικοφροσύνη , ο εξαναγκασμός του Κυριάκου Μητσοτάκη να παράσχει πλήρη κάλυψη σε όλους τους εμπλεκόμενους στην υπόθεση Novartis και ο εναγκαλισμός βουλευτών και στελεχών του κόμματος με επικίνδυνα εθ

Ότι και να συμβεί σήμερα ή στο μέλλον με την υπόθεση της Novartis, ας θυμάται ο καθένας ότι δύο φορές με το ίδιο κόλπο δεν μπορείς να ξεγελάσεις.  Τα καρναβάλια κάθε χρόνο αποτελούν μία ιδιαίτερη δημοσκόπηση. Τα άρματα, τα οποία προετοιμάζονται για μήνες αλλά επιδιορθώνονται λίγες ημέρες πριν την παρέλαση για να ταιριάξουν στη συνεχώς μεταβαλλόμενη επικαιρότητα, είναι ένα εξαιρετικό δείγμα του τι συζητά ο φυσιολογικός άνθρωπος. Με τον όρο «φυσιολογικός» εννοώ εκείνον που είδε τελευταία φορά τον σταθμό της Βουλής επί Ζωής, που γνωρίζει μόνο τρείς τίτλους εφημερίδων, που γενικώς ασχολείται με τη ζωή τους περισσότερο από εμάς τους «μη φυσιολογικούς». Έτσι, όταν την Κυριακή είδα τις φωτογραφίες από το αφιερωμένο στη Novartis άρμα, ήξερα ότι το θέμα έχει κάνει πραγματική αίσθηση στην ελληνική κοινωνία.

Ακολούθησα τη συμβουλή του Αντιπρόεδρου Γεωργιάδη και σπατάλησα το χρόνο μου διαβάζοντας τη μήνυση Σαμαρά κατά του Πρωθυπουργού.  Ας αφήσουμε στην άκρη τι θα γινόταν αν πριν από τρία χρόνια ένας πρώην Πρωθυπουργός, ή οποιοδήποτε πολιτικός, τολμούσε να μηνύσει τον εν ενεργεία Πρωθυπουργό της χώρας για «σύσταση εγκληματικής συμμορίας». Προσωπικά, αναγνωρίζω το δικαίωμα του Αντώνη Σαμαρά να υπερασπιστεί τον εαυτό του με όποιον τρόπο αυτός και οι δικηγόροι του επιλέξουν. Ας υποστηρίξει όχι μόνο ότι η υπόθεση Novartis είναι στημένη από την Κυβέρνηση, ας υποστηρίξει ότι είναι και στόχος διεθνούς συνωμοσίας υποκινούμενης από τους Illuminati, αν νομίζει πως αυτός είναι ο τρόπος για να αποδείξει την αθωότητά του. Στο μεταξύ, μπορεί και να το πιστεύει στα αλήθεια.

Μερικές πρώτες σκέψεις σχετικά με την προοπτική της μετατροπής του DiEM σε εθνικό κόμμα. Την Τετάρτη, όταν τα ελληνικά μέσα ασχολούνταν με τις πολιτικές εξελίξεις που πυροδοτεί η υπόθεση Novartis και την τουρκική προκλητικότητα στο Αιγαίο, έγινε γνωστή και η ονομασία του κόμματος Βαρουφάκη: «ΜέΡΑ» ή αλλιώς «Μέτωπο Ευρωπαϊκής Ρεαλιστικής Ανυπακοής» . Πρόκειται για το κόμμα που θα συμμετέχει στις επόμενες εθνικές εκλογές ως η εθνική μορφή του DiEM25, της πανευρωπαϊκής κίνησης που έχει συγκροτήσει ο τ. Υπουργός, με τη στήριξη σημαντικών προσωπικοτήτων της Ευρωπαϊκής αλλά και Αμερικανικής Αριστεράς, και στο οποίο επιχειρείται να προσδοθούν χαρακτηριστικά ανοιχτού κινήματος. Αν και η είδηση πέρασε στα «ψιλά», λόγω επικαιρότητας, ένα νέο κόμμα από τον άνθρωπο που μάζεψε 142.000 σταυρούς ως υποψήφιος βουλευτής στη Β’ Αθηνών δεν είναι καθόλου ασήμαντη υπόθεση.

Η υπόθεση Novartis μας ήρθε από την Αμερική για να μας αναγκάσει να συζητήσουμε και να διερευνήσουμε όσα για χρόνια ξέραμε αλλά κανένας δεν τολμούσε να ακουμπήσει.  Έχει σχεδόν περάσει μία εβδομάδα αφότου το «σκάνδαλο Novartis» μπήκε και επισήμως στην δημόσια συζήτηση, παραγκωνίζοντας κάθε άλλο θέμα ατζέντας για έξι ημέρες. Η κατάσταση θα συνεχίσει, ιδιαίτερα μετά την Καθαρά Δευτέρα, οπότε και θα ξεκινήσουν όπως φαίνετε οι διαδικασίες για σύσταση προανακριτικής στο κοινοβούλιο. Γράφω «μπήκε και επισήμως» διότι η υπόθεση δεν είναι καθόλου νέα. Δεν προέκυψε με την κοινοποίηση της δικογραφίας από την Εισαγγελέα στη Βουλή. Είναι υπόθεση που απασχολεί μέρος του τύπου εδώ και καιρό.

Οι Γερμανοί Σοσιαλδημοκράτες διάλεξαν ξανά την συναίνεση με την κεντροδεξιά. Μπροστά στον κίνδυνο της περιθωριοποίησης η μόνη λύση της Σοσιαλδημοκρατίας είναι η μετάλλαξη. Χθες το πρωί στη Γερμανία λευκός καπνός βγήκε από τις διαπραγματεύσεις για τον επόμενο κυβερνητικό συνασπισμό. Πέντε μήνες μετά τις εθνικές εκλογές, Άνγκελα Μέρκελ και Μάρτιν Σούλτς έδωσαν τα χέρια για τη συνέχιση της κυβερνητικής συνεργασίας των κομμάτων τους για ακόμα μία πενταετία. Την ίδια στιγμή δημοσκοπικά η δύναμη του SPD καταγράφεται στο 18-17%, μόλις 2-5 μονάδες πάνω από την ακροδεξιά Εναλλακτική. Πρόκειται για το χαμηλότερο ιστορικά ποσοστό του SPD, τουλάχιστον μετά τον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο, ενδεικτικό της παρακμής και του αδιεξόδου της ευρωπαϊκής Σοσιαλδημοκρατίας.

Δεν ξέρω εάν είχες συνείδηση της χθεσινής σου πράξης, δεν ξέρω αν γνώριζες που βρισκόσουν, δεν ξέρω αν θυμάσαι τι είπες. Θα απευθυνθώ σε εσένα όχι ως άτομο αλλά ως σύμβολο. Ένα σύμβολο που κάποιοι δεν φρόντισαν να προστατέψουν. Ανήκω στη γενιά που δεν έζησε πολέμους, δεν έζησε καμία χούντα, δεν έχει προλάβει καν να ζήσει τις ημέρες της ευμάρειας όσο θα ήθελε. Μεγάλωσα όμως ακούγοντας τα τραγούδια, τις μουσικές σου και έμαθα μέσα από αυτά. Και ξεκίνησα να ονειρεύομαι τον κόσμο μέσα σε αυτά. Και παρόλα που όλα ξεκίνησαν από σένα, και μερικούς ακόμα μεγάλους, ο χθεσινός Μίκης δεν χωράει πουθενά στον κόσμο μου.