«Η υπαρκτή τεχνοκρατία, δηλαδή το καθεστώς το οποίο εγκαθιδρύθηκε όταν οι πολιτικοί παρέδωσαν την εξουσία στους «ειδικούς» των τεχνικών οικονομικών προγραμμάτων, αποτελεί σήμερα τη νέα τυραννία από την οποία η Ευρώπη και ο κόσμος ολόκληρος πρέπει να απαλλαγούν το συντομότερο δυνατό. Ο Ντράγκι, ο Μόντι, ο Παπαδήμος, η Λαγκάρντ και οι ορντινάτσες τους τύπου Τόμσεν και Βελκουλέσκου, πρόσωπα μη εκλεγμένα και χωρίς λογοδοσία στην κοινωνία, αποτελούν απλώς του ιμάντες μεταφοράς της πολιτικής βούλησης των τραπεζών, των επενδυτών και των μεγάλων επιχειρήσεων, δηλαδή των πραγματικών επικυρίαρχων και εργοδοτών του πολιτικού προσωπικού. Η καταστροφή χωρών ολόκληρων, προκειμένου να αλλάξουν οι συσχετισμοί δύναμης ανάμεσα στους οικονομικούς πόλους εξουσίας (ΗΠΑ, Ε.Ε κλπ) ή για την επικράτηση της μιας ή της άλλης παραλλαγής του νεοφιλελευθερισμού, αποτελεί απλώς μια λεπτομέρεια στους ευρύτερους οικονομικούς και γεωπολιτικούς σχεδιασμούς τους».