Αντίο, Φράνκα!

Έφυγε χθες από τη ζωή, έπειτα από μακρά ασθένεια η Ιταλίδα ηθοποιός και συγγραφέας Φράνκα Ράμε, που συνέδεσε άρρηκτα τη ζωή και το έργο της με τη ζωή και το έργο του νομπελίστα Ντάριο Φο. Η Φράνκα Ράμε, που ήταν 84 ετών, είχε υποστεί εγκεφαλικό επεισόδιο τον Απρίλιο του 2012 και από τότε η κατάσταση της υγείας της παρέμενε κρίσιμη.

Μοιράστηκε μαζί με τον Ντάριο Φο, για τον οποίο υπήρξε η "μούσα" του, όπως δήλωσε το 1997, μετά την απονομή του βραβείου Νόμπελ, τη ζωή, την τέχνη, την πολιτική, χωρίς ποτέ να χάσει την αυτονομία της σε κανένα από τα τρία αυτά πεδία. Πρωτοεμφανίστηκε στο θέατρο το 1951, μετά τον γάμο της με τον Φο όμως, το 1954, ξεχύθηκαν μαζί στην καλλιτεχνική περιπέτεια που οδήγησε στην "Κομμούνα", τον κοινωνικο-πολιτιστικό χώρο που ίδρυσαν μαζί, όπου παρουσιάζονταν έργα που έγραφαν με "τέσσερα χέρια": Ο τυχαίος θάνατος ενός αναρχικού, Δεν πληρώνω, δεν πληρώνω, Όλο σπίτι κρεβάτι και εκκλησία...

Στρατευμένη στο κίνημα του 1968, στο φεμινιστικό κίνημα της δεκαετίας του '70, έκανε θέατρο ακόμη και τον βιασμό της από μια συμμορία ακροδεξιών, χρησιμοποιώντας το στον αγώνα κατά της βίας ενάντια στις γυναίκες. Ακόμη και τις διακυμάνσεις της σχέσης τους, οι δύο θεατράνθρωποι την έκαναν θέατρο: το μονόπρακτο Ανοιχτό ζευγάρι...

Τόσο η Φράνκα Ράμε όσο και ο Ντάριο Φο στήριξαν με πάθος τον αγώνα των Ελλήνων αντιστασιακών κατά της χούντας, ενώ μετά τη μεταπολίτευση βρέθηκαν στην Αθήνα για την παρουσίαση του έργου Η Ισαβέλλα, τρεις καραβέλες και ένας παραμυθάς, από το Θέατρο Τέχνης, ενώ ποτέ δεν έπαψαν να ενδιαφέρονται για τις εξελίξεις στη χώρα μας.

Το 2006 η Φράνκα Ράμε εκλέχθηκε μέλος της Γερουσίας, ενώ την ίδια χρονιά ο πρώην εισαγγελέας Αντόνιο ντι Πιέτρο την πρότεινε ως υποψήφια Πρόεδρο της Δημοκρατίας. Όμως η ίδια, δυο χρόνια αργότερα, θα παραιτηθεί, δηλώνοντας ότι η δική της πνευματική ευθύτητα δεν μπορούσε να συντονιστεί με την ατμόσφαιρα της Γερουσίας...