Η Λεπέν, η Δεξιά και η Αριστερά

Συμπεράσματα από τις Γαλλικές Περιφερειακές Εκλογές.

Ολοκληρώθηκε χθες το βράδυ και ο δεύτερος γύρος των Περιφερειακών Εκλογών της Γαλλίας. Μία εκλογική μάχη η οποία έφερε πιο κοντά από ποτέ το φάντασμα της ακροδεξιάς πάνω από την χώρα, με το κόμμα της Μαρίν Λεπέν να κερδίζει στον πρώτο γύρο 29.5% του εκλογικού σώματος. Ένας θρίαμβος που κατέληξε όμως σε ήττα, ύστερα από την συνεργασία των υπόλοιπων πολιτικών δυνάμεων. Έτσι στον δεύτερο γύρο το ακροδεξιό Εθνικό Μέτωπο δεν κατόρθωσε να πάρει τον έλεγχο ούτε μίας περιφέρειας. Τα «δημοκρατικά» στρατόπεδα, όπως είχαν «σπάσει» ανάλογα με την περιφέρεια, έφεραν νικητές των εκλογών τους Ρεπουμπλικάνους του Ν. Σαρκοζί, με 7/13 Περιφέρειες, ενώ οι Σοσιαλδημοκράτες ακολούθησαν με 5/13.

Εθνικό Μέτωπο. Ηττημένος νικητής.

Το Εθνικό Μέτωπο της Μαρίν Λεπέν είναι ταυτόχρονα ο μεγάλος νικητής και ο μεγάλος ηττημένος των εκλογών. Νικητής γιατί κατόρθωσε στον πρώτο γύρο των εκλογών να αποδείξει την διείσδυση του στο εκλογικό σώμα και να αναδειχθεί ως η πρώτη του επιλογή. Τα ποσοστά που κατέγραψε η ίδια η Μαρίν Λεπέν στην Περιφέρεια Nord-Pas-de-Calais-Picardie, αλλά και η ανιψιά της Μαριόν Μαρεσάλ Λεπέν στην Περιφέρεια Provence-Alpes-Cote d’ Azor, μόνο ως ασήμαντα δεν μπορούν να χαρακτηριστούν.
Παρόλα αυτά, ευτυχώς, τα δημοκρατικά αντανακλαστικά της γαλλικής πολιτικής είναι ακόμα ενεργά. Η ιδέα μόνο πως η Μαρίν Λεπέν μπορούσε να αναδειχθεί στην Προεδρία της περιφέρειας του βορά, ενθάρρυνε Σοσιαλδημοκράτες και Αριστερούς ψηφοφόρους να ψηφίσουν υπέρ της λίστας των Ρεπουμπλικάνων, και μάλιστα με μαζικότητα.
Η ήττα στον δεύτερο γύρο ίσως να «πόνεσε» περισσότερο το στρατόπεδο Λεπέν από μία ήττα της πρώτης Κυριακής. Και αυτό γιατί οι συμμαχίες του δημοκρατικού και προοδευτικού μπλοκ στις Περιφερειακές Εκλογές εναντίον της ήταν ένα μόνο δείγμα του τι θα αντιμετωπίσει στις επόμενες Προεδρικές Εκλογές του 2017. Μπορεί η Μαρίν Λεπέν να είναι φαβορί για τον δεύτερο γύρο, αλλά η πολιτική κατάσταση και ο φόβος που δημιουργεί το πρόσωπό της κάνει εξαιρετικά δύσκολη την επικράτηση όσο και αν παλέψει για την άνοδο των ποσοστών της.

Ότι και να γίνει πάντως με την Λεπέν και την ακροδεξιά, ο βορά της Γαλλίας έδωσε 40% υπέρ της μισαλλοδοξίας, της ξενοφοβίας και του υπερ-συντηρητισμού. Γίνει δεν γίνει Πρόεδρος η Λεπέν αυτό το 40% θα συνεχίσει να υπάρχει αν ο υπόλοιπος πολιτικός κόσμος της Γαλλίας αντιμετωπίσει το ζήτημα μόνο σαν εκλογικό φαινόμενο και όχι συνολικά κοινωνικό.

Ρεπουμπλικάνοι. Ηττημένοι με 7 Περιφέρειες.

Δεν ξέρω αν η ήττα είναι του κόμματος πάντως είναι σίγουρα του πρώην Προέδρου Νικολά Σαρκοζί. Οι Ρεπουμπλικάνοι μπορεί να κέρδισαν στον δεύτερο γύρω επτά από τις δεκατρείς περιφέρειες και να αναδείχτηκαν σε νικητές των εκλογών, όλη όμως η στρατηγική των προηγούμενων μηνών φαίνεται πως πήγε στράφι. Παρά τις προσπάθειες του Ν. Σαρκοζί να πλησιάσει την ατζέντα της Λεπέν, σε θέματα όπως το μεταναστευτικό, τελικά δεν άντεξε σε μία ευθεία αντιπαράθεση μαζί της και χρειάστηκε την συμμαχία με άλλους πολιτικούς χώρους για να φέρει στο κόμμα του μία νίκη μισή. Ταυτόχρονα, με την άρνησή του να αποσύρει τις λίστες του κόμματός του υπέρ ισχυρότερων Σοσιαλιστών υποψηφίων, όπως έκαναν οι Σοσιαλιστές στον βορά, με την δικαιολογία πως το κόμμα του είναι το μόνο που μπορεί να προσεγγίσει τους ψηφοφόρους της Λεπέν, διέσυρε τους Ρεπουμπλικάνους ως ένα κόμμα καιροσκοπισμού που προσπαθεί να εκμεταλλευτεί ακόμα και τους πιο ακραίους κινδύνους.

Ο πρώην πρόεδρος  πάντως φαίνεται να κρατά τον έλεγχο του κόμματός του απέναντι στους αντιπάλους του για το χρίσμα του υποψήφιου προέδρου, Αλέν Ζιπέ και Φρανσουά Φιγιόν, παρά τις δημοσκοπήσεις που τον δείχνουν ως την πιο αδύναμη προεδρική υποψηφιότητα απέναντι στη Λεπέν

Σοσιαλιστές. Ήττα συνοδευμένη από μία δόση νίκης.

Οι μεγάλοι χαμένοι των εκλογών ήταν σίγουρα οι Σοσιαλιστές οι οποίοι στον πρώτο γύρο, αν και περίμεναν χειρότερα, ήρθαν στην τρίτη θέση με 23%, παρά την άνοδο της δημοτικότητας του Γάλλου προέδρου μετά τις τρομοκρατικές επιθέσεις στο Παρίσι. Παρά την σκληρή τους ήττα όμως κατάφεραν στον δεύτερο γύρο να κατακτήσουν 5 από τις 13 γαλλικές περιφέρειες. Ταυτόχρονα ο Γάλλος Πρόεδρος έδειξε μεγαλύτερη νηφαλιότητα και δημοκρατικό αίσθημα από τον Ν. Σαρκοζί. Έτσι κατάφερε να δημιουργήσει γύρω του έναν πόλο δημοκρατικών δυνάμεων της ευρύτερης αριστεράς, γεγονός που δίνει στους Σοσιαλιστές μία μικρή ελπίδα και κάποιο κουράγιο για την συνέχεια του δρόμου προς τις Προεδρικές Εκλογές του 2017.