Οι τρεις μέρες που έσωσαν το ευρώ και ξεφτίλισαν την Ευρώπη
Διαβάζω στην Εφημερίδα των Συντακτών για το αποκαλυπτικό ρεπορτάζ του Guardian σχετικά με το κρίσιμο τριήμερο της 10ης-12ης Ιουλίου, όταν η διαπραγμάτευση της Ελλάδας με τους δανειστές έφτασε στο κρισιμότερο σημείο της. Στον τίτλο του άρθρου διαβάζω: «Οι τρεις μέρες που έσωσαν το ευρώ». Οι τρείς μέρες που «έσωσαν» το ευρώ και ξεφτίλισαν την ουσία της Ευρώπης, θα συμπλήρωνα.
Έτσι, πέρα από όσα έχουμε μάθει σχετικά με τις επίμαχες ημέρες των διαπραγματεύσεων, μαθαίνουμε και το πώς ένα non-paper ενός μόνο Υπουργού Οικονομικών της Ευρώπη ήταν ικανό να ανάψει φωτιές:
«Η πρόταση Σόιμπλε ήταν μήκους μιας σελίδας –στυλ non-paper – και είχε σταλεί από τον Thomas Steffen, εκπρόσωπο του γερμανικού υπουργείου Οικονομικών.
Εκτός από το time out της Ελλάδας από το ευρώ για τουλάχιστον πέντε έτη, πρότεινε να μεταβιβάσει η Αθήνα περιουσιακά στοιχεία αξίας 50 δισ. ευρώ -το ένα τέταρτο του εθνικού της πλούτου- σε ειδικό ταμείο που εδρεύει στο Λουξεμβούργο και ελέγχεται από τον Ευρωπαϊκό Μηχανισμό Σταθερότητας.
‘‘Φαινόταν σαν μια πρόταση με σκοπό να εξασφαλιστεί η ελληνική αποχώρηση από το ευρώ’’, δήλωσε αξιωματούχος από χώρα που συμμετείχε στις συνομιλίες και έστειλε sms σε συνάδελφό του γράφοντας ότι πλέον υπήρχε 60% πιθανότητα για Grexit».
Μαθαίνουμε ακόμα πως την ώρα που διακυβευόταν το μέλλον του ευρώ και η πιθανότητα διάλυσης της ευρωζώνης, με την αποχώρηση ενός κράτους μέλους, οι περισσότεροι από τους ευρωπαίους «ηγέτες» έπιναν, έτρωγαν και κουβέντιαζαν για τον… καιρό:
«Αν και υπήρχαν περισσότερα από 24 άτομα, η συνάντηση περιστράφηκε ουσιαστικά γύρω από μια διαπραγμάτευση μεταξύ της Μέρκελ και του Τσίπρα, με τη συμμετοχή του Τουσκ και του Ολάντ.
Οι περισσότεροι από τους ηγέτες της Ευρώπης ήταν απλοί θεατές. Έτρωγαν, έπιναν λευκό κρασί, συζητούσαν, ενώ οι βοηθοί τους περίμεναν σε άλλους ορόφους. Οι δύο Ιταλοί, Ρέντσι και Ντράγκι είχαν το χρόνο να γνωρίσουν ο ένας τον άλλο καλύτερα.
Ο Γιούνκερ, όταν δεν κοιμόταν, καθόταν με τον Ντράγκι για να μελετήσουν τα... μαθηματικά ενός ενδιάμεσου δανείου για να αποτρέψουν μια ελληνική χρεοκοπία.
Η Λαγκάρντ και ο Μαρκ Ρούτε, ο Ολλανδός πρωθυπουργός, ενίοτε ασχολούνταν με τον Τουσκ. Ο πρόεδρος της Λιθουανίας και ο πρωθυπουργός της Σλοβενίας βαρέθηκαν και έφυγαν νωρίς».
Έτσι, πέρα από όσα έχουμε μάθει σχετικά με τις επίμαχες ημέρες των διαπραγματεύσεων, μαθαίνουμε και το πώς ένα non-paper ενός μόνο Υπουργού Οικονομικών της Ευρώπη ήταν ικανό να ανάψει φωτιές:
«Η πρόταση Σόιμπλε ήταν μήκους μιας σελίδας –στυλ non-paper – και είχε σταλεί από τον Thomas Steffen, εκπρόσωπο του γερμανικού υπουργείου Οικονομικών.
Εκτός από το time out της Ελλάδας από το ευρώ για τουλάχιστον πέντε έτη, πρότεινε να μεταβιβάσει η Αθήνα περιουσιακά στοιχεία αξίας 50 δισ. ευρώ -το ένα τέταρτο του εθνικού της πλούτου- σε ειδικό ταμείο που εδρεύει στο Λουξεμβούργο και ελέγχεται από τον Ευρωπαϊκό Μηχανισμό Σταθερότητας.
‘‘Φαινόταν σαν μια πρόταση με σκοπό να εξασφαλιστεί η ελληνική αποχώρηση από το ευρώ’’, δήλωσε αξιωματούχος από χώρα που συμμετείχε στις συνομιλίες και έστειλε sms σε συνάδελφό του γράφοντας ότι πλέον υπήρχε 60% πιθανότητα για Grexit».
Μαθαίνουμε ακόμα πως την ώρα που διακυβευόταν το μέλλον του ευρώ και η πιθανότητα διάλυσης της ευρωζώνης, με την αποχώρηση ενός κράτους μέλους, οι περισσότεροι από τους ευρωπαίους «ηγέτες» έπιναν, έτρωγαν και κουβέντιαζαν για τον… καιρό:
«Αν και υπήρχαν περισσότερα από 24 άτομα, η συνάντηση περιστράφηκε ουσιαστικά γύρω από μια διαπραγμάτευση μεταξύ της Μέρκελ και του Τσίπρα, με τη συμμετοχή του Τουσκ και του Ολάντ.
Οι περισσότεροι από τους ηγέτες της Ευρώπης ήταν απλοί θεατές. Έτρωγαν, έπιναν λευκό κρασί, συζητούσαν, ενώ οι βοηθοί τους περίμεναν σε άλλους ορόφους. Οι δύο Ιταλοί, Ρέντσι και Ντράγκι είχαν το χρόνο να γνωρίσουν ο ένας τον άλλο καλύτερα.
Ο Γιούνκερ, όταν δεν κοιμόταν, καθόταν με τον Ντράγκι για να μελετήσουν τα... μαθηματικά ενός ενδιάμεσου δανείου για να αποτρέψουν μια ελληνική χρεοκοπία.
Η Λαγκάρντ και ο Μαρκ Ρούτε, ο Ολλανδός πρωθυπουργός, ενίοτε ασχολούνταν με τον Τουσκ. Ο πρόεδρος της Λιθουανίας και ο πρωθυπουργός της Σλοβενίας βαρέθηκαν και έφυγαν νωρίς».