Τώρα; «Τσεκούρι και φωτιά στα κόκκινα σκυλιά»

Την περασμένη Δευτέρα παρακολουθώντας τα επεισόδια στον Μελιγαλά θυμάμαι πόση εντύπωση μου είχαν κάνει τα όσα είχα δει. Δεν θυμάμαι στην σύντομη ζωή μου έως σήμερα να ξαναείδα συντεταμένη παραστρατιωτική οργάνωση. Είχα πραγματικά εντυπωσιαστεί για το πώς αυτή η χώρα βρέθηκε τόσο χαμηλά. Η ελπίδα μου ήταν μία. Το σύνθημα «τσεκούρι και φωτιά στα κόκκινα σκυλιά» που φώναζαν οι παρατεταγμένοι νεοναζί. Το θεώρησα αρκετό ώστε να ταρακουνήσει λίγο την βλαμμένη ξενοφοβική μα πάντα αλληλέγγυα χώρα μας. Δεν προλάβαμε να το ακούσουμε όμως και το τσεκούρι ήρθε. Σε μικρότερο μέγεθος βέβαια αλλά και έτσι, με την μορφή ενός μικρού μαχαιριού, ήταν αρκετό για να στερήσει μία ζωή. Ή μάλλον άλλη μία ζωή. Και τότε ήρθα και ακούμπησα την πραγματικότητα του κόσμου που χρόνια τώρα αποφεύγω. Την θλιβερή πραγματικότητα.

Τρία χρόνια τώρα κάθε βράδυ τουλάχιστον 10 μετανάστες πέφτουν θύματα ρατσιστικής βίας. Κάποια από αυτά θανατηφόρα. Πριν από λίγους μήνες ένας ποδηλάτης δολοφονήθηκε γιατί εμπόδιζε στον δρόμο και γιατί το δέρμα του δεν θύμιζε Σουηδό – όπως του αρχηγού μας. Ας πούμε και για τα σχολεία, στα οποία η Χρυσή Αυγή τα τελευταία πέντε χρόνια έχει κάνει ισχυρό ντου, αφού οι μαθητές δεν θεωρήθηκε αναγκαίο να διδαχτούν στην ιστορία όχι τον ελληνικό εμφύλιο αλλά ούτε καν την ναζιστική Γερμανία. Όλον αυτόν τον καιρό φυσικά είχαμε σοβαρά πράγματα να ασχοληθούμε. Όπως το success story.  Τώρα όμως που η ανάπτυξη μας χαιρετά, εκτός από τα Στουρνάρια όνειρα, ψάχναμε το επόμενο θέμα με το οποίο να ασχοληθούμε. Και τι ωραία που τους βόλεψε τους εθνικούς μας κουμανταδόρους αυτός ο φόνος. Εξαιρετικά.

Και συζητάμε τώρα για την ζωή του άτυχου ράπερ και την εκδίωξη από την δημοκρατία μας της Χρυσής Αυγής. Αρκετά κράτησε η δεξαμενή αποθήκευσης ψηφοφόρων της δεξιάς. Τώρα τους χρειαζόμαστε. Θα τσιμπήσουμε και κάτι από την αριστερά, που ως γνωστόν είναι εκτός συνταγματικού τόξου – όπως διακηρύττει ο στυλοβάτης του πρωθυπουργικού γραφείου – και ζήτω ο ελληνικός συντηρητισμός.

Και μην γελάτε γιατί τα καταφέραμε. Τον πείσαμε τον κόσμο πως για την άνοδο του φασισμού φταίει η Χρυσή Αυγή. Δεν φταίμε εμείς, η παιδεία που δημιουργήσαμε, το πολιτικό κλίμα των δύο άκρων που αναπαράγουμε και η αδιαφορία μας. Η Χρυσή Αυγή φταίει για τον φασισμό και όχι το μίσος και ο τρόμος που σπείραμε στην ελληνική κοινωνία, σε συνδυασμό με την αποπολιτικοποίηση της πολιτικής, τα τελευταία δέκα χρόνια.

Φίλες και φίλοι, Ελληνίδες Έλληνες, μόλις θα θέσουμε εκτός νόμου την Χρυσή Αυγή το μόνο που έχετε να κάνετε θα είναι να πέσετε ήσυχοι και ξεκούραστοι στον καναπέ σας.