Αποτελεί εξουσία ο τύπος ;
Τις προάλλες, διάβασα ένα άρθρο, στον ημερήσιο τύπο, το ποίο αναφερόταν στα ΜΜΕ με τον όρο «τέταρτη εξουσία». Αυτή η έκφραση με έβαλε σε κάποιες σκέψεις.
Όλοι μας, έστω και μία φορά, έχουμε ακούσει ή έχουμε αναφερθεί στον τύπο με το προσωνύμιο «τέταρτη εξουσία». Είναι μία έκφραση που σε όλους μας βγαίνει αυθόρμητα. Εξάλλου, είναι ευρέως γνωστό, πως ο τύπος αποτελεί μία μορφή εξουσίας. Ωστόσο, εάν καθίσουμε και το ξανασκεφτούμε, θα οδηγηθούμε σε ένα εντελώς διαφορετικό συμπέρασμα. Ας κάνω λοιπόν την ερώτηση στον εαυτό μου …
Αποτελεί ο τύπος μία μορφή εξουσίας; Αξίζει τον χαρακτηρισμό της «τέταρτης εξουσίας»;
Ας ξεκαθαρίσουμε, αρχικά, τι σημαίνει η λέξη «εξουσία». Με τον όρο εξουσία, σύμφωνα με το λεξικό του Φυτράκη, εννοούμε: δικαίωμα ή άδεια που έχει κανείς να ενεργεί κατά ορισμένο τρόπο ή να προσφέρει κάτι με την θέλησή του.
Όταν πριν από καιρό κάποιοι ξεκίνησαν να αποκαλούν τον τύπο «εξουσία», είχαν στο μυαλό τους ένα τύπο εντελώς διαφορετικό από τον υπαρκτό. Είχαν στο μυαλό τους το πρότυπο του τύπου, στο οποίο τα μέσα ελέγχουν τις τρείς επίσημες εξουσίες. Αυτό το επιτύγχανε με την παρακολούθηση και τον έλεγχο των εξουσιών και την μετάδοση, των όσων συνέβαιναν σε αυτές, στους πολίτες.
Τώρα, κάθε νοήμον άνθρωπος, της σημερινής εποχής, έχει καταλάβει πως πρακτικά ο τύπος καμία σχέση δεν έχει με τον τύπο που διατυπώνετε στις θεωρίες, και ίσως κάποτε να ίσχυε. Σήμερα ο τύπος γίνετε συχνά άβουλο υποχείριο των επίσημων, αλά και των άλλων, ανεπίσημων, εξουσιών. Ο τύπος στις μέρες μας, είναι γνωστό πως, ας μην είμαστε αφελείς, εξυπηρετεί πάντοτε οικονομικά, πολιτικά και άλλα προσωπικά συμφέροντα.
Άρα διαπιστώνουμε, πως ο τύπος, στην πραγματική του μορφή, δεν είναι κάποια αυτόνομη εξουσία, αλά μία τσόντα σε όλες τις υπόλοιπες.
Όλοι μας, έστω και μία φορά, έχουμε ακούσει ή έχουμε αναφερθεί στον τύπο με το προσωνύμιο «τέταρτη εξουσία». Είναι μία έκφραση που σε όλους μας βγαίνει αυθόρμητα. Εξάλλου, είναι ευρέως γνωστό, πως ο τύπος αποτελεί μία μορφή εξουσίας. Ωστόσο, εάν καθίσουμε και το ξανασκεφτούμε, θα οδηγηθούμε σε ένα εντελώς διαφορετικό συμπέρασμα. Ας κάνω λοιπόν την ερώτηση στον εαυτό μου …
Αποτελεί ο τύπος μία μορφή εξουσίας; Αξίζει τον χαρακτηρισμό της «τέταρτης εξουσίας»;
Ας ξεκαθαρίσουμε, αρχικά, τι σημαίνει η λέξη «εξουσία». Με τον όρο εξουσία, σύμφωνα με το λεξικό του Φυτράκη, εννοούμε: δικαίωμα ή άδεια που έχει κανείς να ενεργεί κατά ορισμένο τρόπο ή να προσφέρει κάτι με την θέλησή του.
Όταν πριν από καιρό κάποιοι ξεκίνησαν να αποκαλούν τον τύπο «εξουσία», είχαν στο μυαλό τους ένα τύπο εντελώς διαφορετικό από τον υπαρκτό. Είχαν στο μυαλό τους το πρότυπο του τύπου, στο οποίο τα μέσα ελέγχουν τις τρείς επίσημες εξουσίες. Αυτό το επιτύγχανε με την παρακολούθηση και τον έλεγχο των εξουσιών και την μετάδοση, των όσων συνέβαιναν σε αυτές, στους πολίτες.
Τώρα, κάθε νοήμον άνθρωπος, της σημερινής εποχής, έχει καταλάβει πως πρακτικά ο τύπος καμία σχέση δεν έχει με τον τύπο που διατυπώνετε στις θεωρίες, και ίσως κάποτε να ίσχυε. Σήμερα ο τύπος γίνετε συχνά άβουλο υποχείριο των επίσημων, αλά και των άλλων, ανεπίσημων, εξουσιών. Ο τύπος στις μέρες μας, είναι γνωστό πως, ας μην είμαστε αφελείς, εξυπηρετεί πάντοτε οικονομικά, πολιτικά και άλλα προσωπικά συμφέροντα.
Άρα διαπιστώνουμε, πως ο τύπος, στην πραγματική του μορφή, δεν είναι κάποια αυτόνομη εξουσία, αλά μία τσόντα σε όλες τις υπόλοιπες.