Τιμή;

Ωραία και φέτος. Βγήκαν το πρωί μερικοί μαθητές για παρέλαση (που χωρίς την απειλή του βαθμού και της απουσίας, θα κοιμούνταν ακόμα), άλλοι τόσοι κάτοικοι κάθε χωριού, για να τους παρακολουθήσου, κατέθεσαν και κανα στεφάνι, και έπειτα γέμισαν οι καφετέριες. Τα τελευταία χρόνια, αυτό το αποκαλούμε τιμή στους πεσόντες.

Αυτή είναι η τιμή; Μία μέρα καθισιού τεμπελιάς και ενός φασιστικού "εν δυο";