Στο Κάδρo

Χ θες στην Τουρκία ο ανεξάρτητος οργανισμός «Vote & Beyond» κυκλοφόρησε μία έκθεση για το Τουρκικό Δημοψήφισμα, σύμφωνα με την οποία σε περίπου 2.300 κάλπες ο αριθμός των ψηφοδελτίων ήταν μεγαλύτερος από τον αριθμό των εγγεγραμμένων ψηφοφόρων. Την ίδια στιγμή, λίγο πιο πάνω στη γειτονιά μας, στη ΠΓΔΜ (ή όπως αλλιώς επιθυμείτε) η πολιτική αστάθεια κορυφώνεται, με τον Πρόεδρο της χώρας να καταγγέλλει τώρα πως επιχειρείται «Κυπροποίηση». Λίγο πιο μακριά, αλλά μέσα στην ευρύτερη γειτονιά, θα συναντήσουμε ένα πραξικόπημα στην Αίγυπτο και φυσικά τη Λωρίδα της Γάζας, στην οποία η κατάσταση οδηγείται από το κακό στο χειρότερο, ιδιαίτερα μετά την εκλογή Τράμπ. Ευτυχώς όμως στην Ελλάδα έχουμε βρει σοβαρότερα ζητήματα εξωτερικής πολιτικής για να ασχοληθούμε.

O Έντσο Τραβέρσο, Ιταλός ιστορικός και φιλόσοφος, πριν από λίγους μήνες, σε συνέντευξη στη Liberation, παρατηρούσε: "Στη Μεγάλη Βρετανία, ο Corbyn κατάφερε να συσπειρώσει μία μάζα νέων ανθρώπων, οι οποίοι εντάχθηκαν στο Εργατικό Κόμμα προκειμένου να τον ψηφίσουν για αρχηγό, χωρίς όμως να τρέφουν αυταπάτες για το ίδιο το κόμμα. Αυτό είναι ένα από τα χαρακτηριστικά των νέων κινημάτων στην Αριστερά: Δεν πιστεύουν πλέον στα κόμματα αλλά τα χρησιμοποιούν ως οχήματα." Και είναι πράγματι έτσι. Οι παραδοσιακοί Εργατικοί της Αγγλία δεν έστριψαν το τιμόνι προς τα αριστερά από μόνοι τους. Ήταν περισσότερο η τακτική μίας σειράς αριστερών κινημάτων και νέων ανθρώπων που αποφάσισαν να στηρίξουν τον Corbyn, εκμεταλλευόμενοι τις ανοικτές διαδικασίες βάσης που είχε υιοθετήσει το κόμμα. Η τακτική κρίθηκε εκείνη την στιγμή ως επιτυχημένη, αφού από τις πρώτες μέρες της ηγεσίας του ο νέος ηγέτης των εργατικών έδειξε το στίγμα του, παρά τις αντιδράσεις και τις εχθρικές κινήσεις των βουλευτών