Άσε το κακό να μπει.
Του Γ. Ανανδρανιστάκη από την "ΑΥΓΗ"
Όσοι ψήφισαν Χρυσή Αυγή στις εκλογές αλλά και όσοι μετεκλογικά χειροκροτούν την εγκληματική δράση των ναζιστών και δηλώνουν στις δημοσκοπήσεις ότι θα τους ψήφιζαν και με τα δύο χέρια, όλοι αυτοί και αυτές είναι καθάρματα, ρατσιστές, απαίδευτα ζώα, φαλλοκράτες (οι άντρες), θρασύδειλοι που περιμένουν από τους άλλους να καθαρίσουν για πάρτη τους, ανιστόρητοι, βλάκες, σκατόψυχοι, ανθρωπάρια που ψηλώνουν σκαρφαλώνοντας στις στιβαρές πλάτες δίμετρων δολοφόνων. Εκτός από τα προαναφερθέντα, οι ψηφοφόροι και οι υποστηρικτές της Χρυσής Αυγής είναι ενδεχομένως και θύματα της κρίσης, όπως και εκατομμύρια άλλοι Έλληνες, οι οποίοι όμως δεν υπέπεσαν ούτε στιγμή στον πειρασμό του φασισμού. Διότι, για να γίνεις φασίστας, δεν αρκεί να είσαι φτωχός, πρέπει να είσαι και κτήνος.
Η κρίση έθρεψε το κακό, δεν γέννησε το κακό. Το 1993, όταν οι νοικοκυραίοι των Μεσογείων, πωρωμένοι από τον Ευαγγελάτο, κυνήγαγαν σε ζωντανή μετάδοση τους Αλβανούς με τις καραμπίνες, δεν είχαμε κρίση. Το 2002, όταν ο Χριστόδουλος, ο "Αρχιεπίσκοπος Κεραυνός" του Στόχου, κατέβαζε στον δρόμο εκατοντάδες χιλιάδες για τις ταυτότητες, δεν είχαμε κρίση. Το 2006, όταν οι ερωτώμενοι στις δημοσκοπήσεις ήταν κατά 80% κατά των μεταναστών και κατά 90% υπέρ του στρατού και της εκκλησίας, δεν είχαμε κρίση. Το 2009, όταν ο Καρατζαφέρης έπαιρνε 7,5% στις ευρωεκλογές, 5,5% στις εθνικές εκλογές και 10% στις δημοσκοπήσεις, δεν είχαμε κρίση. Τα υπόγεια ρεύματα του ζόφου διαπερνούν το σώμα της ελληνικής κοινωνίας για δεκαετίες, κρυπτόμενα κάτω από την εκκλησία, κάτω από τη Δεξιά, κάτω από τοn στρατό, την αστυνομία, τους απόστρατους, κάτω από φιλοπρόοδους συλλόγους, κατηχητικά και μοναστήρια.
Η κρίση, αλλά και η συγκυρία, η προσχώρηση δηλαδή του ΛΑΟΣ στο μνημονιακό μπλοκ, έγιναν αφορμή για να εκβάλουν τα ρεύματα της μαυρίλας σε μια νεοναζιστική- εγκληματική οργάνωση και τούτο είναι τρομακτικό, ανησυχητικό και σίγουρα ποιοτικά διαφορετικό σε σχέση με ό,τι έχουμε αντιμετωπίσει μέχρι σήμερα. Τρομακτικό, αλλά όχι αναπάντεχο. Όχι πάντως στη χώρα όπου οι γερμανοτσολιάδες, οι δοσίλογοι και οι μαυραγορίτες έγιναν μετά τον πόλεμο η αστική της τάξη.