Ήρωες στο τίποτα.
Ολόκληρη η ζωή, εάν συνεχίζει όπως μέχρι τώρα την γνώρισα, είναι ένας μάταιος αγώνας. Μα τόσο καραγκιόζηδες είμαστε που όσο το μάταιο, το ανώφελο, το ψεύτικο πλησιάζουμε τόσο περισσότερο ήρωες αισθανόμαστε. Ήρωες σε έναν κόσμο χάρτινο. Σε έναν κόσμο φανταστικό.
Φανταστικός από αυτούς που ο άνθρωπος κατάφερε να κάνει πραγματικότητα. Μα ακόμα και έτσι δεν είναι ηλίθιο; Και τι θα γίνει αν θα βγεις από την αλυσίδα; Τι θα μπορέσουν να σου στερήσουν οι κλειδοκράτορες;
Τα μόνα υπαρκτά στον κόσμο μας πράγματα είναι η ανθρωπιά και ο εαυτός μας. Ίσως να είναι ένα αυτά - βαριέμαι να το φιλοσοφήσω. Τίποτα λοιπόν κανείς δεν μπορεί να σου στερήσει. Μόνο ο εαυτός σου.