«Ήταν που ήταν η Αθήνα, τώρα με τα σκουπίδια πάνω στα δέντρα έγινε εντελώς γύφτικη». Μία κυρία δίπλα μου φαίνεται πως δεν κατάφερε να κρατήσει τον «ενθουσιασμό» της. Γύρισα και την ρώτησα από πού είναι. Μου απάντησε πως περισσότερες από δύο δεκαετίες ζούσε στην Αθήνα. Νευριασμένος με την Αθήνα, που έχει αρχίσει να απωθεί ακόμα και τους φανατικούς λάτρεις της, πήρα μία LIFO από τον πάκο, μπας και με το διάβασμα ησυχάσω. Ανέβηκα στην ταράτσα του Public , παρήγγειλα στην όμορφη κοπέλα ένα καφέ και άρχισα να διαβάζω. Μπορούσα να κλέψω μερικά λεπτά από τον χρόνο μου. Τι το ήθελα; Χειρότερα έγινα. Όπως διάβαζα έπεσα πάνω σε ένα άρθρο του Δ. Ρηγόπουλου ο οποίος αθώωνε τον «μεγάλο» Καμίνη για την μιζέρια των Χριστουγέννων στην Αθήνα. Έγραφε κάτι για οικονομικές συγκυρίες και για τους δύσπιστους κάτι ασυνάρτητα πως τα Χριστούγεννα τελείωσαν τον Δεκέμβριο του 2008. Πόσο άραγε θα στοίχιζε στον Δήμο εάν αντί για τα αντιαισθητικά φωτάκια στα δέντρα έστηνε ένα – μετρίου μεγέθους – χριστουγεννιάτικο...
