Novartis όπως Εξοπλιστικά; Ξεχάστε το.

Ότι και να συμβεί σήμερα ή στο μέλλον με την υπόθεση της Novartis, ας θυμάται ο καθένας ότι δύο φορές με το ίδιο κόλπο δεν μπορείς να ξεγελάσεις. 

Τα καρναβάλια κάθε χρόνο αποτελούν μία ιδιαίτερη δημοσκόπηση. Τα άρματα, τα οποία προετοιμάζονται για μήνες αλλά επιδιορθώνονται λίγες ημέρες πριν την παρέλαση για να ταιριάξουν στη συνεχώς μεταβαλλόμενη επικαιρότητα, είναι ένα εξαιρετικό δείγμα του τι συζητά ο φυσιολογικός άνθρωπος. Με τον όρο «φυσιολογικός» εννοώ εκείνον που είδε τελευταία φορά τον σταθμό της Βουλής επί Ζωής, που γνωρίζει μόνο τρείς τίτλους εφημερίδων, που γενικώς ασχολείται με τη ζωή τους περισσότερο από εμάς τους «μη φυσιολογικούς». Έτσι, όταν την Κυριακή είδα τις φωτογραφίες από το αφιερωμένο στη Novartis άρμα, ήξερα ότι το θέμα έχει κάνει πραγματική αίσθηση στην ελληνική κοινωνία.

Άρμα με αναφορά στη Novartis από το καρναβάλι του Ρεθύμνου.

Σήμερα στη Βουλή θα παρακολουθήσουμε μία πραγματικά θερμή διαδικασία, με ενδιαφέρον για όποιον αναζητά το πολιτικό θέαμα. Από τις 9 το πρωί έως τις 10 το βράδυ στην αίθουσα της ολομέλειας θα συζητηθεί η πρόταση σύστασης προανακριτικής επιτροπής σε βάρος των δέκα πολιτικών προσώπων που εμπλέκονται στο σκάνδαλο Novartis. Αν και θέαμα, ας μην αναμένουμε να δούμε ή να ακούσουμε κάτι που δεν γνωρίζουμε ήδη. Κάποιοι θα φωνάξουν υπέρ του δέοντος και κάποιοι θα κάνουν τα πάντα για να αποπροσανατολίσουν εντελώς τη συζήτηση, σε μία απαράδεκτη διαδικασία όπου πολιτικά πρόσωπα καλούνται να αποφασίσουν για τα ενδεχόμενα αδικήματα άλλων πολιτικών προσώπων.

Αυτό πάντως που συνεχίζει να εκπλήσσει είναι ο τρόπος με τον οποίο τα δύο κόμματα, των οποίων μέλη εμπλέκονται στην υπόθεση, αρνούνται την οποιαδήποτε ευθύνη πολιτικού προσώπου. Τα πάντα παρουσιάζονται σαν μία πολιτική σκευωρία, μέσω της συστηματικής διαστρέβλωσης της δικογραφίας, η οποία υποτίθεται έπρεπε να μείνει μυστική. Η σκευωρία, μας λένε, θα αποκαλυφθεί είτε άμεσα, μέσω της εξεταστικής που θα ψηφιστεί σήμερα, είτε στο μέλλον, μέσω μία νέας εξεταστικής από την επόμενη Βουλή ή κάποιας δικαστικής διαδικασίας. Τι και αν η υπόθεση μας έρχεται από το εξωτερικό, όπου οι «συνομωσίες» της ελληνικής κυβέρνησης δεν μπορούν να φτάσουν; Τι και αν κανένας δεν αρνείται ότι φαρμακευτικές εταιρίες μοίραζαν «μαύρα»; Τι και αν το σύστημα τιμολόγησης φαρμάκου στην Ελλάδα ευνοεί τις σκοτεινές συνδιαλλαγές; Εκείνοι είναι απόλυτα σίγουροι για τα στελέχη τους και την ηθική τους. Και καλά κάνουν.

Σεβόμενος απολύτως το τεκμήριο της αθωότητας όλων των εμπλεκομένων, δεν μπορώ να μην αναφέρω κάπου εδώ τη υπόθεση των εξοπλιστικών προγραμμάτων, που οδήγησε στη φυλακή έναν πρώην Υπουργό και αρκετούς συνεργάτες του. Αυτή την υπόθεση διαφθοράς που ορισμένοι στο μακρινό πια 2005 μας διαβεβαίωναν πως δεν υπήρχε αλλά όταν τα χρόνια πέρασαν και οι εμπλεκόμενοι αποδεσμευτήκαν από τα κόμματά τους, και κάθε αδίκημα είχε παραγραφεί, ξαφνικά οι ποινικές ευθύνες αποκαλύφθηκαν. Και τα κόμματα των εμπλεκομένων, αφού πια είχαν φροντίσει να αντιμετωπίσουν τον ελάχιστο κίνδυνο, μετατράπηκαν από αρνητές της ιστορίας σε κατήγορους. Και είδαμε τότε όσους πριν από έξι χρόνια υπερασπίζονταν τους Τσοχατζόπουλους, τώρα να υπεραμύνονται του ηθικού πλεονεκτήματος του κόμματός τους, το οποίο δεν φοβήθηκε την κάθαρση.

Η υπόθεση Novartis βρίσκεται μόνο στην αρχή τη. Έως να καταλήξουμε σε αθώους ή ενόχους θα περάσει αρκετός ακόμα καιρός. Ας γνωρίζουν όμως οι πάντες πως μπορεί από το 2005 να πέρασαν 13 χρόνια αλλά δύο φορές με το ίδιο κόλπο δεν μπορείς να ξεγελάσεις.