Μακάρι το Facebook να διέγραφε και μερικά επώνυμα προφίλ

Το τελευταίο διάστημα πολλά έχουν ειπωθεί σχετικά με την απόφαση του facebook να διαγράψει τα ανώνυμα προφίλ, εάν αυτά δεν σκανάρουν την αστυνομική ταυτότητα του ιδιοκτήτη τους.
Τρέλα κατέκλυσε το διαδίκτυο με καταγγελίες πολιτών για τον αποκλεισμό τους από το facebook. Μέχρι τώρα δεν είχα δει καμία πορεία διαμαρτυρίας έξω από νυχτερινό κέντρο για «λίγους». Μας αξίωσε το ίντερνετ να το ζήσουμε και αυτό. Πρώτη φορά είδα τόσο εκφρασμένο μίσος για ένα «κλαμπ» που σε πετάει εκτός.

Το θέμα για εμένα είναι αλλού. Θα ήταν πιστεύω καλύτερα το ««κοινωνικό»» δίκτυο να διέγραφε και μερικά επώνυμα προφίλ. Θα μπορούσε να ξεκινήσει από τους γνωστούς μου, να εξασφάλιζε την ησυχία μου, και ας κατέληγε όπου ήθελε.

Βαρέθηκα ανθρώπους να ζουν μόνο και μόνο για να δείξουν πως ζουν. Βαρέθηκα ανθρώπους να ζουν για να ικανοποιήσουν τους ιντερνετικούς τους «φίλους», ανώνυμους και επώνυμους. Έχουμε φτάσει στην εποχή κατά την οποία δεν βγαίνουμε έξω για να περάσουμε καλέ. Βγαίνουμε έξω για να περάσουμε καλά και να μπορέσουμε να το κοινοποιήσουμε στο ίντερνετ. Αγχωνόμαστε κάθε φόρα. Πρέπει να περάσουμε πολύ καλά για να βγει το post όσο καλύτερο μπορεί. Πάμε για φαγητό για να κοινοποιήσουμε τι φάγαμε, στην συναυλία για να κοινοποιήσουμε ότι ήμασταν εκεί.
Και όλο αυτό για ποιόν λόγο;
Χρωστάμε σε κανέναν την προσωπική μας ευτυχία;

Έχω βαρεθεί αυτή την εμμονική τρέλα.
Θα έδινα τα πάντα για να τελειώσει τώρα.